Dag 27. Pieken en dalen
16 augustus 2017 - Sarria, Spanje
16 augustus. Woensdag. Dag 27
Totaal 2308 km; van Cacabelos naar Sarria, in een tweepersoons kamer in een ietwat minder luxe huisvesting dan dat we de laatste twee dagen gewend waren, pension “Los Bladones”.
Via Villafranca, Vega de Valcare, Cebreiro, Alto de Poio en Samos.
Van het plannen van een reis naar een stad die Santiago heet en in Spanje ligt, naar de dag dat we die stad in daadwerkelijk Spanje binnen rijden. Das toch genieten? Nog één dag. En dan is het zover. Dan hebben we Santiago bereikt.
Vandaag nog even de dag “before”. Het beloofde ook een lange dag te worden. Vandaag de laatste toppen van de bergen die voor Santiago liggen. Twee toppen rond de 1300 meter. Met een lange aanloop voordat we deze bereikt hadden. De tocht die nu al 27 dagen duurt laat zijn sporen achter op onze lichamen. We worden zelfs een beetje mager. Ook het ééntonige eten helpt hier ook een handje in mee. Aangezien we in Frankrijk onze kampeerspullen hebben terug gestuurd zijn we afhankelijk van datgene we in de Spaanse horeca kunnen krijgen. Echt eten kunnen we in de restaurants na 20:00 of 21:00 uur. En aangezien we tegen die tijd al vaak liggen te knorren zijn we aangewezen op de refugiés of de cafetaria’s in de plaatsen waar we verblijven. Vers???? Das maar de vraag.
Het eten wat we kunnen bemachtigen bevat in ieder geval voldoende koolhydraten om de tocht te kunnen draaien. Of het de nodige zaken bevat om ook gezond te blijven kun je je afvragen. Maar goed. Wij wilden dit doen, dus moeten we ook niet zeuren.
Vandaag was toch weer een lange en vermoeiende dag. De tocht was korter dan anders maar door de aanloop naar de top was het eigenlijk een tegenvaller. We zien ook enorm uit naar een terugkeer naar huis en haard. En zoals zo vaak zijn dan de laatste loodjes het zwaarst.
Maar vandaag ook nog een dag waarin we wat competitie hadden met twee Portugezen. Deze zijn we al een aantal keren tegengekomen in de verschillende plaatsen. Hun komst is al ver van te voren te horen. Onder begeleiding van Portugese muziek rijden zij in Spanje rond. Soms leuk, maar het begon vandaag toch wat te irriteren. De een ziet eruit als Jerom ( uit Suske en Wiske) en de ander als een politicus met bril. ( jullie mogen zelf verzinnen hoe deze er dan uit ziet.) de bril is er in ieder geval zwart en stevig. Zij zouden ons onder de toppen wel even voorbij rijden. Haha. Dat hadden ze gedacht.
Hoe dan ook, onze uitdaging, onze “strijd” is bijna gestreden. Morgen hebben weinig de laatste 120 km voor de boeg. Samen gaan we de reis voltooien en dan naar huis. Maar eerst weer “lekker ite en sliepe. “ een goeje jun en oant moarn”. Voor de niet Friezen onder ons; lekker eten en slapen, een prettige avond en tot morgen.
Sûn ite kin thús ommers wol wer...
Heel veel fietsplezier nog de laatste 120 km, we fietsen ze in gedachten met jullie mee. Dikke knuffel van Gretha en mij